II. KOŚCIÓŁ MATKĄ, DAJĄCĄ ŻYCIE W CHRYSTUSIE

1. Ujęcie biblijne

W jakim sensie Kościół jest Matką?
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla was w niebie (1P 1,3-4).

Św. Piotr w swoim liście mówi, że Bóg Ojciec zrodził nas do żywej nadziei. W tym zdaniu kryje się głęboka prawda teologiczna, że oprócz narodzin biologicznych, wspólnota uczniów Chrystusa rodzi się po raz kolejny w Bogu.

Kościół daje nam życie wiary w chrzcie świętym. To jest moment, w którym rodzi nas jako dzieci Boże. Moment, w którym daje nam życie Boże, rodzi nas jak matka.

W jaki sposób człowiek rodzi się na nowo?
Problematykę nowych narodzin podjął Jezus w rozmowie z Nikodemem:

«Jakżeż może się człowiek narodzić będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?» Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.

To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha» (J 3, 4-8)

Nikodem początkowo nie rozumiał słów Jezusa o powtórnych narodzinach z wody i Ducha.

Na co wskazuje nasza przynależność do Kościoła?
W bazylice św. Jana na Lateranie w Rzymie, znajduje się łaciński napis, który tłumaczy się jako: Tutaj rodzi się lud ze szczepu Bożego, poczęty w wodach płodnych Duchem Świętym. Matka Kościół rodzi w tych falach swe dzieci.

Te słowa wskazują, że naszą przynależność do Kościoła nie jest faktem zewnętrznym i formalnym, lecz aktem wewnętrznym i życiodajnym.

Nie przynależymy do Kościoła, tak jak do jakiegoś stowarzyszenia, partii czy jakiejkolwiek in- nej organizacji. Więź ta daje życie wieczne. W Kościele Matce otrzymujemy wszystko co jest niezbędne, aby osiągnąć zbawienie.

2. Z nauczania Kościoła

Na czym polega macierzyństwo Kościoła?
Kościół jest jak matka, która rodzi życie, przez dziewięć miesięcy nosi w swoim łonie dziecko, a potem wydaje je na świat. Mama, jak zauważył piez Franciszek:

„naucza nas podążania w życiu, uczy, by dobrze przejść przez życie, umie ukierunkowywać dzieci, stara się zawsze wskazywać właściwą drogę życiową, żebyśmy się rozwijali i stawali dorosłymi. Czyni to z miłością, także wówczas, gdy stara się wyprostować naszą drogę, bo się nieco w życiu gubimy.”

Tak też Kościół: rodzi nas w wierze za sprawą Ducha Świętego, który sprawia, że Kościół jest płodny. Matka-Kościół ukierunkowuje nasze życie, poucza nas byśmy mądrze podążali drogą wiary.

Napomnienia te dotyczą tego co najistotniejsze w naszym życiu: naszej relacji względem Boga, relacji wobec nas samych i naszych bliźnich. Potrzeba nam w tym względzie zaufania wobec Kościoła, który jak matka nigdy nie naucza tego, co jest złe, ale pragnie dobra i szczęścia swoich dzieci.

Św. Cyprian napisał w jednym ze swoich listów: „Nikt nie może powie- dzieć, że ma Boga za Ojca, jeśli nie ma Kościoła za Matkę”. Święty Augustyn natomiast zachęca wiernych: „Kochajmy Pana, Boga Naszego; kochajmy Jego Kościół! Jego jako Ojca, jego Kościół jako Matkę”. W naszej wędrówce wiary potrzebujemy Kościoła-Matki, bo nasza wiara rodzi się i rozwija w Kościele.

Dlaczego jestem wdzięczny Kościołowi za to, że zrodził mnie w wierze przez chrzest?
Dzień chrztu św. jest datą naszych narodzin dla Kościoła. Dniem, kiedy nasza Matka Kościół wydała nas na świat. Papież Franciszek zachęca nas, abyśmy odszukali datę swego chrzty św., żeby ten dzień uczcić, dziękując Panu Bogu za ten wieki dar.

W jaki sposób, w mojej codzienności, towarzyszy mi Matka-Kościół?
Papież Franciszek podkreśla, że każda mama umie także wytrwale prosić o dobro dla swych dzieci, „pukać do każdych drzwi”. Tak samo i Matka-Kościół „przez modlitwę umieszcza w rękach Boga wszystkie sytuacje swoich dzieci. Ufamy w moc modlitwy Matki Kościoła: Pan nie pozostaje nieczuły”.

Trzeba nam każdego dnia dostrzegać w Kościele oblicze Matki, która wskazuje nam drogę, którą mamy przejść w życiu; oblicze Matki, która jest cierpliwa, miłosierna, wyrozumiała i składa nas w rękach Boga Ojca.

Benedykt XVI podpowiada nam również sposób, jak na co dzień to czynić, a mianowicie zachęca nas do modlitwy serca, gdyż „tylko w ten sposób możemy doświadczyć w całej pełni, że Bóg jest naszym Ojcem, a Kościół prawdziwie jest naszą Matką”.

Jubileusz 25-lecia Diecezji Ełckiej
W Liście pasterskim Biskupa Ełckiego na Adwent 2016 r. czytamy: „Będziemy przeżywać jubileusz 25-lecia Diecezji Ełckiej na szczeblu diecezjalnym i parafialnym poprzez organizowanie sympozjów naukowych i spotkań modlitewno-dziękczynnych.

Uroczystości jubileuszowe będą miały miejsce 25 marca w katedrze ełckiej. Pragnę zaprosić kapłanów z delegacjami parafialnych rad duszpasterskich, osoby życia konsekrowanego i wszystkich wiernych.

Natomiast główną uroczystość diecezjalnego dziękczynienia za 25 lat istnienia diecezji będziemy obchodzić 8 czerwca na placu Jana Pawła II w Ełku”.

3. Dialog rodzinny wokół tematu

Pytania pomocnicze do zrozumienia prawdy, że Kościół jest naszą Matką.

  • Dlaczego Kościół jest naszą Matką?
  • Jak rozumiem prawdę, że Kościół zrodził mnie do życia wiecznego?
  • W jaki sposób Kościół pomaga mi się zbawić?
  • Jak Matka Kościół może upominać swe dzieci – Lud Boży?
  • W jaki sposób świętuję dzień swojego chrztu?

4. Świadek wiary św. o. Stanisław od Jezusa i Maryi Papczyński

Naszym rozważaniom niech patronuje św. o. Stanisław Papczyński: siła Jezusa eucharystycznego i miłość do Niepokalanej pozwoliły o. Papczyńskiemu podjąć i do końca realizować działalność apostolską. Był nieprzeciętnym kaznodzieją, którego słuchali najznakomitsi mężowie, znającym dogłębnie

Pismo św. i zagadnienia teologiczne. Był również kierownikiem duchowym m.in. nuncjusza apostolskiego Antonia Pignatellego, późniejszego papieża Innocentego XII.

Był pedagogiem i wychowawcą. Duszpasterzem chorych i ubogich. Z pomocą Niepokalanej założył poświęcone Jej Zgromadzenie Księży Marianów. Działał przede wszystkim wśród ludu wiejskiego.

Świadomy skutków rozszerzającej się plagi pijaństwa, szerzył apostolstwo trzeźwości. Zabiegał o to, by w pijących wzbudzić głód i pragnienie Boga, a następnie zapewnić im warunki duchowego rozwoju.

Kiedy nie miał już sił pracować, głosił Jezusa, przyjmując gwałtownie wyniszczającą go chorobę. Wzmagające się cierpienia ofiarowywał za zmarłych. Umarł 17 września 1701 r.

Modlitwa do św. Stanisława Papczyńskiego
Boże Ojcze, który w swojej niezmierzonej
Opatrzności dałeś nam w św. Stanisławie
skutecznego orędownika u Twojego tronu,
racz mi (nam) udzielić za jego wstawiennictwem
łaskę..., o którą Cię proszę (prosimy) oraz daj mi
(nam) za jego przykładem wiernie pełnić Twoją
najświętszą wolę. Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.

Ojcze nasz..., Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...

5. Warto...

Podjąć adorację Najświętszego Sakramentu w intencji życia nienarodzonych.