DAR BOJAŹNI BOŻEJ

1. Wprowadenie

Słowo Boże przypomina nam, że bojaźń Boża jest początkiem mądrości (Ps 111,10). Oznacza to, że na drogę autentycznej mądrości wstępuje ten, kto rozumie, że wiedza, która nie uznaje Boga za Stwórcę i za Źródło życia jest głupotą. Wiara i rozum, jak podkreślił św. Jan Paweł II, podobne są do dwóch skrzydeł ptaka, który wznosi się w górę.

Dar bojaźni Bożej to miłość do Boga, to lęk przed tym, aby nie obrazić Boga, nie utracić Jego przyjaźni. Jest to postawa wielkiego szacunku i czci wobec całej tajemnicy Boga. Dla człowieka, który żyje darem bojaźni Bożej, przestrzeganie określonych norm moralnych nie jest tylko zwykłym zachowywaniem prawa, ale wyrazem osobistej relacji do Boga.

Dar ten, to świadomość, że Bóg jest tajemnicą, która przyciąga i fascynuje swoim pięknem, ale równocześnie tajemnicą, którą trzeba traktować bardzo poważnie. 

Dar bojaźni Bożej pomaga nam, aby niczego w życiu nie bagatelizować oraz unikać powierzchowności, roztargnienia i zbytniego pośpiechu.

2. Do czego uzdalnia nas dar bojaźni Bożej

Dar ten niesie ze sobą błogosławieństwo i obronę (Ps 34,8); uzdalnia nas do przezwyciężenia naszych ziemskich i cielesnych obaw (Prz 14,26); uwalnia nas od lęku przed opinią innych ludzi, szczególnie co do naszego świadectwa wiary.

Dar bojaźni Bożej pomaga nam wzrastać w cnotach, a przede wszystkim w pokorze. Wynika to z odkrycia, że o własnych siłach nie będziemy potrafili trwać w zjednoczeniu z Chrystusem. Podobnie dzieje się z cnotą umiarkowania, w której wzrastamy gdy cieszymy się darem bojaźni Bożej. Bowiem dar bojaźni Bożej sprawia, że wszelkie rzeczy użyte i spożyte przez nas już nie są uwarunkowane zachciankami, lecz rozeznaniem, czy przypadkiem coś nie zaczyna odciągać nas od Boga, mimo że jest atrakcyjne. Inaczej mówiąc, dzięki temu darowi, dostrzegany w nas najmniejszy grzech, najdrobniejsza wada lub nawyk są w naszym pojęciu rzeczami odpychającymi, bo nie pozwalają nam upodobnić się do Chrystusa przez zjednoczenie z Nim.

3. Jak dar bojaźni Bożej działa w nas?

Bojaźń Boża nie tylko wzbudza w naszej duszy nienawiść do grzechu, lecz również umacnia nas w zmaganiach z pokusami. Dzieje się to przez wewnętrzną intuicję, która rodzi się w formie zachęty do szybkiego działania w obliczu zagrożeń duchowych. W ten sposób dar bojaźni Bożej sprawia, że nie musimy się długo zastanawiać, aby postąpić odpowiednio w obliczu zła, lecz szybko podejmujemy dobrą decyzję w tej sytuacji, odrzucając natychmiast wszelkie zło wraz z pokusami lub po prostu wybierając dobro.

Podobna intuicja wypływająca z bojaźni Bożej dotyczy rzeczy świętych, w obliczu których jesteśmy pełni zadumy i szacunku. Im bardziej szanujemy rzeczy święte, tym szybciej będziemy umieli dostrzec zło, które nam grozi. Ponadto dzięki bojaźni Bożej potrafimy lepiej korzystać z dóbr doczesnych, nie przywiązując się do nich i nie wykorzystując ich w niewłaściwym celu. Pan Jezus potwierdził to słowami – Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną (Mt 19,21). Dlatego też stwierdzenie błogosławieni ubodzy w duchu (Mt 5:3) odnosi się do tego daru.

4. Jak rozwijać w sobie dar bojaźni Bożej

Możemy wzrastać w bojaźni Bożej, okazując Bogu posłuszeństwo i naśladując Go. Mojżesz zachęca do tego Izraelitów: Niech bojaźń Boża, twojego Boga, przejmuje ciebie samego, twoich synów i wnuków; przestrzegaj przez wszystkie dnie twojego życia nakazów, które ci ogłosiłem, aby były przedłużone dni twoje (Pwt 6,2).

Powinniśmy modlić się o bojaźń Bożą: Skłoń moje serce ku bojaźni Twego imienia (Ps 86,11b). Częste rozważanie wielkich dzieł Bożych z historii zbawienia może wzbudzić w chrześcijaninie bojaźń Bożą: Jeśli będziesz tego szukał jak srebra i pragnął jak największych skarbów, wtedy zrozumiesz, czym jest bojaźń Boża i będzie ci dane poznanie Boga (Prz 2,4-5). 

Oznaką braku bojaźni Bożej jest m.in. niedbały stosunek do Mszy św. Jeżeli tempo naszego życia jest zbyt szybkie, jeżeli nie mamy czasu na refleksję, na zatrzymanie się choćby przez chwilę, to nie powinniśmy się dziwić, że nie dostrzegamy owoców modlitwy, Eucharystia i inne sakramenty nie budują, a spotkania z ludźmi męczą.

5. Świadectwo korzystania z daru bojaźni Bożej

Za przyczyną tego daru, najważniejsze dla nas staje się odcięcie od wszystkiego, co odciąga nas od Boga i niszczy naszą więź z Nim. W ten sposób odkrywamy w sobie zbawienny lęk wynikający z miłości do Pana, bo boimy się, że coś może nam tę miłość odebrać lub stanowić zagrożenie dla stanu łaski uświęcającej. Francuski król, św. Ludwik IX żyjący w XIII w. dał temu wyraz w napisanym przez niego duchowym testamencie dla swojego syna: Synu, powinieneś unikać wszystkiego, o czym wiesz, że nie jest miłe Bogu, a zatem wystrzegać się wszelkiego grzechu śmiertelnego, tak dalece, iżbyś wolał raczej ponieść cierpienie męczeństwa, niż jakikolwiek grzech popełnić. 

6. Dialog rodzinny wokół tematu

Zachęcamy do rozmowy w gronie rodzinnym. Zaproponowane pytania mogą posłużyć lepszemu zrozumieniu daru bojaźni Bożej.

  • W jaki sposób w swoim życiu kieruję się darem bojaźni Bożej?
  • Czy bojaźń Boża oznacza, że mamy bać się Boga?
  • W jaki sposób mogę korzystać z daru bojaźni Bożej?
  • Czy wzbudzam w sobie żal za grzechy, a jeżeli żałuję, to ze względu na co żałuję?
  • Co jest dla mnie ważniejsze, czy to jak mnie widzą inni, czy to jak mnie widzi Pan Bóg?

7. Świadek wiary

Nasz czas modlitwy i rozważania polecamy wstawiennictwu bł. ks. Jerzego. Bł. ks. Jerzy Popiełuszko swoją męczeńską śmiercią pokazał, że nie wszystko jest na sprzedaż, że bardziej trzeba słuchać Boga niż ludzi, że są takie wartości, którym jeśli się sprzeniewierzymy, życie traci sens. Podczas Mszy św. za Ojczyznę mówił: Życie trzeba godnie przeżyć, bo jest tylko jedno. Zachować godność człowieka, to pozostać wolnym, nawet przy zewnętrznym zniewoleniu. Pozostać sobą – żyć w prawdzie – to jest minimum, aby nie zamazać w sobie obrazu dziecka Bożego.

8. Modlitwa o dar bojaźni Bożej

O DAR MIŁOŚCI ROZTROPNEJ Św. Katarzyna ze Sjeny

O Duchu Święty, przyjdź do mego serca.
O Boże żywy, mocą swoją świętą
pociągnij me serce ku sobie.
Racz mi udzielić daru roztropnej miłości
razem ze świętą bojaźnią.
Zachowaj mnie od wszelkiej złej myśli.
Niech miłość Twoja będzie mi żarem
i światłem,
ażeby każdy ciężar stał się mi lekkim
ciężarem.
Święty mój Ojcze i słodki mój Panie!
Wspomóż mnie w każdej Twej służbie.
Daj mi miłość Twoją. Amen.

2020 rodzina zjednoczona na modlitwie 2019 rodzina zjednoczona na modlitwie 2018 rodzina zjednoczona na modlitwie 2017 rodzina zjednoczona na modlitwie 2016 rodzina zjednoczona na modlitwie

Wizyt:

DziśDziś405
TydzieńTydzień1480
OgółemOgółem873178