WIERZĘ W KOŚCIÓŁ, KTÓRY JEST ŚWIĘTY

1. Ujęcie biblijne

Co to znaczy być świętym?
Słowo święty różnie nam się kojarzy. To ktoś, kto kocha Boga, postępuje zgodnie z Jego przykazaniami i trzyma się z daleka od wszystkich grzesznych praktyk. Świętość jest także rozumiana jako czystość, moralna bądź duchowa nieskazitelność. Pod tym pojęciem najczęściej widzimy osoby znane nam z obrazków kolędowych, naszych patronów, osoby szczególnie bliskie Bogu, jak chociażby św. Matka Teresa z Kalkuty czy św. Jan Paweł II.

W jakim sensie Kościół jest święty?
Fundamentem i sercem Kościoła jest Bóg. To On ustanowił Kościół i to Bóg jest źródłem Jego świętości. Można zastosować tutaj przykład z żarówką. Sama z siebie nie świeci, ale podłączona do źródła energii, daje światło i rozprasza ciemność. Tak działa świętość w Kościele, jest ona rezultatem złączenia człowieka z Bogiem.

Dlatego też, świętość Kościoła wynika z jego więzi z Bogiem. W Piśmie Świętym czytamy: Uświęćcie się więc i bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty.
Ja, Pan, Bóg wasz! (Kpł 20,7) Bądźcie jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty (1P 1,14-16).

Jak może Kościół być święty, skoro jest złożony z grzeszników?
Dlatego, że: „Chrystus umiłował Kościół wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić” (Ef 5, 25 – 26). A to znaczy, że Kościół jest święty, ponieważ pochodzi od Boga, który jest święty i nie zostawia go w mocy śmierci i zła. Również dlatego jest święty, ponieważ kieruje nim Duch Święty, który oczyszcza, przemienia i odnawia. Kościół nie jest święty ze względu na nasze zasługi, ale dlatego, że Bóg czyni go świętym. Ani grzechy duchowieństwa, ani grzechy wiernych nie przekreślają świętości Kościoła, do którego należą i który tworzą.

W Kościele jesteśmy powołani do świętości
Poprzez sakrament chrztu św. jesteśmy powołani do tego, byśmy dali się przemienić, odnowić i uświęcić przez Boga. W historii, tak jak i dzisiaj wielu ludzi uważa, że Kościół ma być tylko wspólnotą doskonałych, a grzesznych trzeba oddalić. Jednak Kościół, który jest święty nie odrzuca grzeszników, ale wzywa wszystkich, by pozwolili się objąć miłosierdziem i przebaczeniem Ojca, który każdemu daje możliwość spotkania się z Nim. Modlitwą za siebie nawzajem możemy umacniać i wspierać się w dążeniu do świętości.

2. Z nauczania Kościoła

Na czym opiera się wiara w świętość Kościoła?
Świętość Kościoła polega właśnie na tym, że grzesznik może w nim oczyścić się ze swego grzechu i osiągnąć pełnię doskonałości zarówno moralnej, jak i religijnej. Kościół jest święty, ponieważ dysponuje potężną siłą uświęcającą. Jest nią obecność samego Boga. Kościół jest święty nie dlatego, że nie ma w nim grzeszników, lecz dlatego, że w nim grzesznicy osiągają świętość.

Czy człowiek może utracić świętość otrzymaną na chrzcie św.?
Chrystus mówiąc o świętości członków swego Kościoła, posłużył się obrazem soli i światła. „Wy jesteście solą ziemi, lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi”. Jest w tych słowach określony dramat ludzi Kościoła, którzy utracili „smak”. Świętość otrzymaną na chrzcie świętym można stracić.

Jest to największe nieszczęście, jakie może spotkać człowieka wierzącego. Chodzi o utratę wiary, a razem z nią prawa do wszystkich środków uświęcających, jakimi dysponuje Kościół. Wszyscy, którzy korzystają z możliwości uświęcenia, jakie są dostępne w Kościele, stają się światłością świata. Ich to, według Jezusa, „stawia się na świeczniku, by świecili wszystkim, którzy są w domu”. Taki też jest sens beatyfikacji i kanonizacji. Święci bowiem najpełniej ukazują tajemnicę świętości Chrystusowego Kościoła.

3. Dialog rodzinny wokół tematu

Dyskusji rodzinnej mogą pomóc proponowane pytania:

  • Jak może Kościół być święty, gdy tworzą go grzesznicy?
  • Jak rozumiem, że dążenie do świętości jest moim obowiązkiem?
  • Dlaczego mój grzech nie jest tylko moją prywatną sprawą?
  • W jaki sposób korzystam z możliwości uświęcenia się w Kościele?
  • Czy modlimy się o świętość dla siebie i innych?

4. Jubileusz 100-lecia objawień Matki Bożej w Fatimie

Bp Jerzy Mazur, Biskup Ełcki w Liście pasterskim napisał: „W Fatimie Matka Boża przedstawiła się jako Pani Różańca Świętego, przynosząc przesłanie wraz z obietnicą: Na koniec Moje Niepokalane Serce zatriumfuje. Niech rok jubileuszowy stanie się kolejnym bodźcem, aby żyć treścią orędzia wzywającego do odmawiania różańca, pokuty i nawrócenia. Połóżmy szczególny nacisk na wypełnienie życzenia Najwyższego: Bóg chce ustanowić na świecie nabożeństwo do Mojego Niepokalanego Serca.

Nabożeństwo do Niepokalanego Serca znajduje swój wyraz w poświęceniu się Niepokalanemu Sercu Maryi i nabożeństwie pierwszych sobót miesiąca. Dlatego pragnę zachęcić Was do poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Matki Kościoła i do uczestniczenia w nabożeństwach pierwszych sobót miesiąca, do spowiedzi i Komunii św. wynagradzającej, adoracji Najświętszego Sakramentu oraz odmawiania i rozważania tajemnic Różańca”.

5. Świadek wiary

Niech naszej modlitwie i spotkaniu rodzinnemu towarzyszy bł. Marianna Biernacka.
Bł. Marianna wpisuje się w ewangeliczny ideał bycia uczniem Chrystusa swoim ubóstwem, cichością, zdolnością przyjmowania ograniczeń i cierpień. Pragnęła pokoju i sprawiedliwości, a nawet wśród prześladowań i okrucieństwa wojen, nie utraciła ufności pokładanej w Bogu. Marianna pokazuje, że codzienność – zwyczajne, proste życie może stać się drogą wzrastania w świętości. 

W jej życiu trudno doszukać się zdarzeń niezwykłych, nadzwyczajnych. Zapisała się w pamięci swoich bliskich i sąsiadów jako osoba dobra, wyrozumiała,
dojrzała, oddana rodzinie i pomocna. Wiele wycierpiała z powodu śmierci dzieci i męża. Jednak trudne doświadczenia nie osłabiły jej wiary i pokładanej ufności w Bogu. Oddała swe życie za synową. Kościół ogłosił ją patronką teściowych. 

Modlitwa za członków rodziny
Panie Jezu, który wychowałeś się w domu
rodzinnym w Nazarecie i byłeś radością
i szczęściem swoich najbliższych, przez przyczynę
bł. Marianny naucz nas z szacunkiem i miłością
odnosić się do bliskich w rodzinie. Daj nam
wrażliwe serca, abyśmy umieli rozpoznawać
pragnienia i potrzeby wszystkich domowników.
Chroń je przed egoistycznym zapatrzeniem się
w siebie i chęcią podporządkowania innych
oraz wykorzystywania ich dla własnych celów.
Obyśmy posłuszni Twemu przykazaniu miłości
z radością i bez ociągania służyli bliskim.
Pozwól, abyśmy wypełniali obowiązki rodzinne
w duchu zapomnienia o sobie. Pomnażaj nasze
szczęście poprzez zgodne życie rodzinne.
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków Amen.

6. Warto...

Uczynić coś dobrego dla najbliższych, może wyręczyć w jakimś obowiązku...

2020 rodzina zjednoczona na modlitwie 2019 rodzina zjednoczona na modlitwie 2018 rodzina zjednoczona na modlitwie 2017 rodzina zjednoczona na modlitwie 2016 rodzina zjednoczona na modlitwie

Wizyt:

DziśDziś116
TydzieńTydzień916
OgółemOgółem872614